Биеийг нь төрүүлэхээс ухааныг нь төрүүлэхгүй гэж Монголчуудаас минь өөр хэлж чадсан үндэстэн гэж байдаг болов уу?
Энэ насны амьдралдаа аз жаргалтай, харамсалгүйгээр амьдрах гэсэн хүсэл хүн бүрт байдагийг би дурдаад түвэг биз. Ямартай ч захидлын эзэнд энийг хүргэснийхээ төлөө би баяртай байх болно.
Охиндоо бичсэн захидал
Хээрийн зээр шиг нутаг алгассан
Хэнзхэн охин минь чамдаа
Алсын алс уулс давуулан
Аав нь энэхэн захидлыг бичиж сууна
Хамгийн сүүлд явуулсан захианд
Урьдынх шигээ хариу алга л байна
Хадан гэрийн хаяа ойртовч
Үр хармын сэтгэл буцсангүй
Буурал европын хөгшинг дагаад
Буянт-Ухаагаас ниссэнээс чинь хойш
Хан уулын цэцэгс дөрвөнтөө ургаж хагдран
Хатан туулын ус дөрвөнтөө гэсч хөлдөн
Чиний минь багадаа ёолуулан гүйж байсан
Намрын навчис дөрвөнтөө гөвөгдсөөр
Одоо өвлийн салхи хаалга тогшин
Орчлонд шинэ шинэ өдрүүд айсуй
Харин аав нь хөгширсөн байна
Хамбан дээл шигээ хуучирсан байна
Санчиг үс минь бууралтсан байна
Санаагаа гүйцэж бие дийлэхээ байлаа