Гудамжинд хог хаявал?

Хүмүүс яагаад бие биедээ уурлан хашигчдаг вэ?

Нэгэн Хиндү гэгээнтэн Ганга мөрний усанд орохоор очтол эрэг дээр нэгэн гэр бүл бие бие рүүгээ уурлан хашгичиж байхтай таарав. Гэгээнтэн шавь нартаа хандан:

“Хүмүүс яагаад бие биедээ уурлан хашигчдаг вэ” гэж гэнэ.

Шавь нар хэсэг хугацаанд бодоод, нэг нь: “Бид тайван байдлаа алдаад л хашгирдаг” гэж.

“Яагаад нөгөө хүн нь хажууд нь зогсож байхад хашгирах ёстой гэж? Хэлэх зүйлээ зөөлөн дуугаар хэлж болно шүү дээ” гэж гэгээнтэн асуухад шавь нар дор бүрнээ янз бүрийн хариу хэлж байсан ч хэнийх нь ч хариу бусад шавь нарын сэтгэлд хүрсэнгүй. Эцэст нь гэгээнтэн:

Би юу ч бишээр амьдарч байна

Хэрвээ би Монгол хүн гэвэл
Чи бол мах...
Надад чи тийм л их хэрэгтэй.
Хэрвээ би машин бол
Миний хүү бензин....
Түүнгүйгээр би юу ч биш.
Хэрвээ би компьютер гэвэл
Аав ээж минь тог.....
Тэд намайг ажиллуулдаг.
Хэрвээ би харандаа бол
Найзууд минь харин үзүүрлэгч....
Тэд намайг хурцалдаг....

Сайхан дуу

     Саяхан нийслэлчүүдтэйгээ нийтийн унаандаа суугаал ажилдаа явж байлаа л даа. Автобус ч сэлүүхэн байсан. Өглөө нар мандчихсан, радио яваал, замын түгжээнд багахан гацалттай. Гэхдээ автобусанд явсан бид уурлаж бухимдсан зүйлгүй тааваараа байлаа. Учир нь тэр үед миний одоо оруулах гээд байгаа дуу явж байсан юм. Цоглог хэмнэлтэй, бас нээх гоё гэгэлзүүлсэн сайхан дуу...

     Хүндэт уншигчиддаа дуучин Л.Нарантуяа, Т.Бямбахүү нарын дуулсан Морьд мину зэ хэмээх дууг хүргэж байна.